De renovatieplicht voor residentiële gebouwen, hoe zit dat ook alweer? Vanaf welk EPC-label geldt de renovatieplicht, over welke termijn spreken we en wat is het ‘langetermijnpad’?
De renovatieverplichting voor residentiële gebouwen is duidelijk: alle woningen en appartementen die vanaf 1 januari 2023 zijn aangekocht met een EPC-label E of F, moeten binnen de 5 jaar gerenoveerd worden naar een label D of beter. De nieuwe – verbeterde – toestand wordt bewezen met een nieuw EPC-certificaat. Voilà.
Langetermijnpad renovatieplicht
Het uiteindelijke doel is evenwel om elk residentieel gebouw tegen 2050 naar een EPC-label A te tillen. Om dat te realiseren, kan het langetermijnpad als leidraad dienen. Voor ééngezinswoningen ziet dat langetermijnpad er als volgt uit:
Appartementen krijgen tot 2040 om EPC-label B en tot 2045 om EPC-label A te behalen.
Concreet? In 2028, 2035 (2040 voor appartementen) en 2040 (2045 voor appartementen) geldt telkens een strengere renovatieverplichting dan vandaag.
Is de renovatieplicht … verplicht?
Het woord zegt het. Ja dus. Het EPC-certificaat en de geplande renovatie is – samen met het budget daarvoor – iets om rekening mee te houden bij de aankoop en verkoop van een woning.
Ook het informeren van de koper via de publiciteit of advertenties is trouwens verplicht. Indien er een renovatieverplichting van toepassing is op een gebouw, moet die ook vermeld worden in de onderhandse akte (compromis) en de authentieke akte.
Heb je hier vragen over als koper of als verkoper?
Hoe laat je een correct EPC-certificaat opstellen?
Verandert de renovatieplicht iets voor huurders?